چکیده مقاله

امروزه واژه توسعه در سپهر کاربرد واژگان بهره وافر یافته و در مقایسه با مفاهیم متحوّل دیگر بیشتر از آن سخن می رود و به اوصافی متنوع در ساحت سیاست و اقتصاد ، فرهنگ و جامعه مورد کنجکاوی قرار می گیرد. هرچند توسعه در فضاهای مجازی حایز فزایندگی کمّی است که مطلوب ذهن کثرت گرای آدمی بوده و در مباحث آکادمیک به تکهّن با پیشرفت هم نشین می شود ،اما برای جایابی زبان و ادبیات عربی در برنامه آن به بازشناسی عناصر توسعه سخت نیازمندیم.

توسیع یا extention در فرهنگ واژگان به سان جویباری از مفاهیم است که از آبشخور آن بیرون می تراود.مصدر آن از مفهوم مالکیت ، قدرت ، افزایش کاربرد ،استعداد ،اختیار ،ارتقاء آگاهی ،افزایش حجم، به کار بستن همه ظرفیت و حرکت با گامی بلند پربار گردیده و قابلیتی شگرف در تفسیر یافته است. البته تفسیر توسعه از آن رو سبب می یابد که در سامان بخشی ارکانیک آن توانایی جایابی زبان و ادبیات عربی نوبه نو فراهم می آید. تردیدی نیست که در اثر فهم مکان این زبان درفرآیند توسعه ، می توان از برنامه ای مدوّن سخن گفت ، بلکه از ارتقاء آن دم زد.به همین منظور مقاله حاضر درصدد است تا به بازشناسی عناصر توسعه بپردازد و با تکیه بر مفاهیم مندرج در آن به سهم زبان و ادبیات عرب از عناصر توسعه دست یابد.

بدیهی است پس از برآورد این سهم از برنامه توسعه زبان و ادبیات عربی سخن می رودکه مقدمه آن طراحی سایت دانشگا هها و موسسات آموزشی عالی به زبان عربی است از آن رو که این زبان به عنوان اندامی در دولت الکترونیک هویت یابد. پرواضح است که با ورود به چنین شبکه ای زمینه تشکیل قطبهای تخصصی مهیا گشته و پژوهشهای زبانی و ادبی در تقسیماتی قراردادی توزیع می گردند تا مربیان ، استادیاران و دانشیاران در سیستم توظیف سهیم گردند و مقدمات ارتقاء ایشان توسط اساتید فراهم آید. این ارتقاء نه فردی بلکه عضوی است که با آن زبان و ادبیات عربی در همبستگی ارگانیک تعریف می گردد.