چکیده

جنوب لبنان به عنوان کانون تشیع این کشور، فرهیختگانی مانند محمدعلی شمس الدین را در دامن خود پرورده است. شمس الدین شاعر معاصر لبنان با فراخوانی شخصیت های خاندان عصمت و طهارت در شعرش به روش نمادین و با استفاده از فن نقاب، گاهی از پدیده تکرار بهره می­گیرد تا خصوصیتی از ایشان را برجسته سازد و با ذکرش به مضامین معتنا به خویش راه یابد. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی در نظر دارد نمادهای شیعی و روش کاربرد نقاب شخصیت های خاندان عصمت را در شعر شمس الدین بیان دارد. مهمترین نتیجه هویدا شدن سه مرحله در فراخوانی شخصیت های شیعی است و شاعر عموما در مرحلۀ دوم درد و رنج مردم لبنان را در تجاوزات رژیم صهیونیستی به کشورش بیان می کند و ظلم ناشی از جنگی نابرابر را با استفاده از نمادهای شیعی و کاربرد نقاب ذکر می نماید.