ورود / ثبت نام
چکیده
پایداری به عنوان اندیشه ای با اصالت از جمله مضامینی است که در رویکرد شاعران معاصر رخ نموده و در ادبیات ملل مختلف بویژه ادبیات عربی مورد توجه قرار گرفته است. سابقه ی پرداختن به مضامین پایداری در اشعار عربی در نیمه نخست قرن بیستم به سروده هایی می رسد که شاعران شان با توجه به آسیب های ناشی از جنگ جهانی اول در مورد مسایل سیاسی کشورشان و حوادث بد شگون خاورمیانه ی عربی سخن گفته اند. در همین راستا باید از اشعار علی محمود طه یاد کرد.
وی در 1903م در دلتای مصر متولد شد و تا سال 1949م که دیده از جهان فرو بست، شاهد دو جنگ خانمان سوز اول و دوم و پیامد شوم شان در خاورمیانه ی عربی بود که در برپایی کیان صهیونیستی رخ نمود. هرچند این شاعر تنها یک سال پس از آن رویداد نامیمون در قید حیات بود، اما نیرنگ سیاست تحت الحمایگی فلسطین را به درستی شناخت و در اشعارش بدان پرداخت.
این مقاله درصدد بررسی شعر سیاسی علی محمود طه است تا مضامین هماهنگش را با شعر پایداری عربی که در 1967م ظهور نمود، بیان دارد. روش کار پژوهش توصیفی- تحلیلی است و مهمترین نتیجه آن وجود وطن پرستی، دمیدن روحیه ی مبارزه و ضرورت رویارویی با اشغالگری است که پس از علی محمود طه از جمله مضامین مورد اعتناء شاعران پایداری گردیده است.
Nice Webpage
You cannot hope to build a better world without improving the individuals. To that end, each of us must work for his own improvement and, at the same time, share a general responsibility for all humanity, our particular duty being to aid those to whom we think we can be most useful.
I think music in itself is healing. It’s an explosive expression of humanity. It’s something we are all touched by. No matter what culture we’re from, everyone loves music.