چکیده مقاله

حکومت اسلامی از روزگار تأسیس جامعه ی مدنی حضرت ختمی مرتبت (ص) تاکنون فراز و نشیب بسیار داشته و بسا در محاق مانده است. بدیهی است، آنچه امروزه در حکومت کشورهای اسلامی معمول گردیده ، وامدار سیاستمدارانی است که درتاریخ مسلمانان عهده دار اداره ی امور جامعه ی اسلامی بودند ونقشه ی راه حکومتشان را برجای نهادند.

مطالعه ی نقشه ی راه حکومت اسلامی از روزگار نخستین معصوم(ص) تا زمانی که حکومت رسما در اختیار امویان قرار گرفت، دوگانگی سیاست حکومتی را متبادر می سازد که اختیارات آن به  مدتی کوتاه در میدان تدبیر دومین پیشوای معصوم (ع) قرار گرفت و سپس به روشی که امروزه ترفند سیاسی خوانده می شود، به سر سلسله ی حاکمان اموی رسید. پس معاویه با آنچه زیرکی سیاسی خوانده می شد، ضمن بهره برداری از ترور خلیفه ی سوم به جنگی نرم روی کرد تا با رصد ظرفیت نقشه ی راهی که رفته رفته آن را در برابر اصل قرار می داد ، آینده ی حکومت اسلامی را از آن تدابیر خود کند.

این مقاله درصدد تحلیل دشمن شناسی مولای متقیان (ع) است تا دستمایه ی بررسی نقشه ی راه حکومت امویان فراهم آید. روش کار توصیفی-تحلیلی بوده و مهمترین نتیجه ی پژوهش حاضر پدیدار شدن نقشه ی راه اسلامی است که می توان از آن با عنوان اسلام اموی یاد کرد.