چکیده مقاله

داستان متنی است که نویسنده‌ی آن به کمک تخیل و از راه پرورش وگسترش دادن یک حادثه تلاش می‌کند بر احساس خواننده تأثیر بگذارد. وجه تمایز داستان از دیگر قالب‌های نگارش ، بهره‌گیری از نیروی خیال و برانگیختن احساس به منظور پی گیری حادثه است. داستان های کودکان ونوجوانان آثاری هستند که ذیل ادبیات کودک ونوجوان نه به منظور آموزش مستقیم؛ بلکه متناسب با محدودیت تجربه ، گنجینه لغات ، زمان دقت وتوان ناچیز کودک ونوجوان در دریافت رویدادهای متنوع، نگارش می یابند.

امروزه نویسندگان داستان های کودکان ونوجوانان حوادث داستان های خود را با توجه به واقع گرایی معاصر از رویدادهایی  انتخاب می کنند که ممکن است مانند «جنگ» بدشگون ونامیمون باشند. داستان جنگ گرچه بامهارت فنی نویسنده درپرداختن به مضامین فراهم می آید، امابسا خصوصیات سنّی مخاطبان وخوانندگان کودک ونوجوان ویژگی های متمایزی بدان می بخشد که برخی از آن ها در این مقاله فراهم آمده است.

این مقاله درصدد بررسی داستان های کودکان ونوجوانان ایران ولبنان است تا روش های ایفاد مضامین جنگ درآن ها هویدا شود. روش کار توصیفی – تحلیلی بوده ومهمترین نتایج استفاده از داستان حیوانات و صنعت تشخیص در نگارش داستان کودکان ایران ولبنان است که به آشکار شدن زوایای ناپیدای آثار جنگ برای مخاطب کودک ونوجوان یاری رسانیده است.