روستا در ادبیات داستانی ایران و لبنان

ایده نگارش روستایی در عصر حاضر متاثر از واقع‌گرایی قرن بیستم میلادی است که در جوامع مختلف غربی پس از فراز و فرودهای اجتماعی رویکردهای متفاوتی یافت. از آنجا که غرب در 1798م انقلاب فرانسه را از سر گذراند و در اواخر قرن 18م به تجربه‌های بزرگ انقلاب صنعتی دست یافت. توده رعیت غربی زندگی جدیدی را پس از پشت سر نهادن سده‌های میانی و در پی فروپاشی شاه‌نشین‌های بزرگ آلمان، اتریش-مجارستان، فرانسه، اسپانیا و روسیه تجربه کرد و انقلاب صنعتی سیمای جامعه‌شان را دگرگون ساخت و باعث تغییر نوع معیشت و زندگی روستاییانی گردید که به کار در مراکز مدنی به شهرهایی که به سرعت رو به گسترش بودند، روی آوردند.

اما شرایط زندگی بدوی و نیمه مدنی رعایای امپراطوری عثمانی در خاورمیانه عربی با فروپاشی حکومت مردم بیمار اروپا در قرن بیستم به گونه‌ای دیگر تغییر یافت. از آن رو که قسطنطنیه در 27 اکتبر 1914 به نفع جبهه متحد وارد جنگ شد، اما اقتصاد منطقه شامات قادر به تحمل خسارت‌های آن نبود. در 1915م نه دهم محصول غله سوریه و لبنان برای جنگ از کشاورزان جمع‌آوری می‌شد. مقامات ترک مردم را به بهانه جنگ غارت می‌کردند و گله‌های دام و مواد غذایی کشاورزان را در سطحی گسترده مصادره می‌نمودند. آنان درختان باغداران (حتی درختان میوه) را برای تهیه سوخت قطع می‌کردند. هزاران کشاورز مجبور به رها کردن زمین‌هایشان گردیدند و برخلاف میل، در بخش‌های مختلف نظامی مشغول به کار شدند. به این ترتیب بیگاری در مقیاسی وسیع معمول گشت…